Housewarming: Mourning Sociality by Raoni/Muzho Saleh and Caer Ascendiendo by Francisca Khamis Giacoman
13:00–18:30
Image: collective Aztec mourning
Image: Caer Ascendiendo. Picture by Van den Bussche Vanden Bossche
Image: collective Aztec mourning
Image: Caer Ascendiendo. Picture by Van den Bussche Vanden Bossche
Schema:
13:00 - 13:30
Deuren open
13:30 - 17:30
Mourning Sociality, samenkomst door Raoni/Muzho Saleh
18:00 - 18:30
Caer Ascendiendo, performance door Francisca Khamis Giacoman
Reservering verplicht: er is een beperkte capaciteit voor dit programma, u kunt een plek reserveren door te mailen naar reservations@deappel.nl
Mourning Sociality
(in the honor of Professional Mourners around the world) by Raoni/Muzho Saleh
Mourning Sociality is een ceremonie gefaciliteerd door choreografe Raoni/ Muzho Saleh, die socialisatie centraal stelt door middel van de collectieve praktijk van rouw. Het is een 4 uur durend participatief evenement dat het collectief samenkomen eert door middel van kreunen en rouwen als een uiting van liefde voor het verlies. In deze ruimte staat het verdriet centraal dat gepaard gaat met het geweld van de koloniale psyche en structuren. De bedoeling van deze bijeenkomst is om collectief te oefenen in het liefhebben van ons gebroken hart zonder iets te hoeven repareren. In deze ruimte worden jammerende en klagende ritmes aangemoedigd door andere trillende stemmen zodat we niet hoeven te lijden in eenzaamheid en gevoelloosheid.
Iedereen is welkom om deel te nemen aan dit gemeenschappelijke moment, maar vanwege de beperkte capaciteit is reserveren noodzakelijk. Dit kan door een email te sturen naar reservations@deappel.nl.
Caer Ascendiendo (Fall Ascending), 2022
by Francisca Khamis Giacoman with performers Sancha Meca Castro and Nara Gonçalves
Twee performers ontvouwen een object in antwoord op een reeks instructies. Binnen deze instructies ontvouwt zich een verhaal – het verhaal van de migratie van de familie van de kunstenaars van Palestina naar Chili, met de nadruk op de connectie met de textielindustrie, specifiek door de creatie van een parachute. De parachute werd gemaakt door de vader en broer van de kunstenaar en als pakket naar haar opgestuurd. De parachute blijft in de Appel tijdens het Housewarming programma.
Dit programma is onderdeel van Stressing Solidarity: four gatherings on Palestine. De genocide op de mensen in Palestina duurt nu al meer dan 160 dagen. Het is van vitaal belang om verbonden te blijven en je uit te spreken over de Palestijnse strijd. De Appel, de Amsterdam School of Cultural Analysis (Universiteit van Amsterdam), Framer Framed en Kunsthal Gent organiseren samen met Disarming Design uit Palestina vier bijeenkomsten om een platform te creëren en na te denken over implicaties voor de toekomst van Palestina. Andere evenementen die plaatsvinden zijn:
21+22 maart: Disarming Design from Palestine, Learning To Unlearn in Kunsthal Gent
22 maart: Universiteit van Amsterdam
23 maart: Symposium: Witnessing Palestine through Art and Architecture in Framer Framed
Francisca Khamis Giacoman (Chili, 1988) is een kunstenaar gevestigd in Amsterdam. In performances en installaties haalt ze herinneringen op uit migratieverhalen, en ontvouwt ze die op de grens van fictie en materialiteit. Haar video- en geluidswerken maken gebruik van familiearchieven om te focussen op de stolling van tussenliggende identiteiten. Khamis Giacoman heeft haar werk op verschillende plekken tentoongesteld, waaronder Biblioteka in Londen, ExtraCiy in Antwerpen, Rozenstraat in Amsterdam, Nieuwe Instituut in Rotterdam, Kunstverein in Amsterdam, PuntWG in Amsterdam, Stroom in Den Haag en Gold+Beton, Keulen. Onlangs was ze artist in residence bij BAU in Amsterdam.
Raoni/Muzho Saleh (1991 AFG/NL) is een kunstenaar met een bachelor in Literaire en Culturele Analyse (UvA) en een bachelor in Choreografie (SNDO). Zijn werk is beĂŻnvloed door fugitivity, een revolutionaire beweging die zijn artistieke visie vormgeeft. Door het genderspectrum heen dansend, heeft Raoni een unieke bewegingspraktijk ontwikkeld die de nadruk legt op het "anders" worden en het choreograferen van een continue staat van onvolledigheid. Door het gebruik van materialen zoals stoffen, textiel, deeg, stem en tekst, nodigt Raoni een serieus soort spel uit in de ruimte waar zowel toeschouwers als performers kunnen opgaan in buitenaardse verhalen. Zijn intieme relatie met de materialiteit van de artistieke praktijk zorgt voor een voortdurende onderhandeling over een eigenzinnig worden.
