Housewarming: Caer Ascendiendo by Francisca Khamis Giacoman and TRANS(IN) MOAN(IN) by Raoni/Muzho Saleh with Abel Kroon
17:30–21:00
Image: Caer Ascendiendo by Francisca Khamis Giacoman. Picture by Van den Bussche Vanden Bossche
Image: Hair as store by Raoni/Muzho Saleh. Picture by Dina Mimi
Image: Caer Ascendiendo by Francisca Khamis Giacoman. Picture by Van den Bussche Vanden Bossche
Image: Hair as store by Raoni/Muzho Saleh. Picture by Dina Mimi
Schema:
18:00 - 18:30
Caer Ascendiendo [Fall Ascending]
Performance door Francisca Khamis Giacoman met performers Sancha Meca Castro en Nara Gonçalves
19:00
TRANS(IN) MOAN(IN)
Performance door choreograaf Raoni/Muzho Saleh in samenwerking met componist Abel Kroon
Caer Ascendiendo [Fall Ascending], 2022
Performance door Francisca Khamis Giacoman met performers Sancha Meca Castro en Nara Gonçalves
Twee performers ontvouwen een object in reactie op een reeks instructies. Binnen deze instructies vormt zich een verhaal - het verhaal van de migratie van de familie van de kunstenaars van Palestina naar Chili, met de nadruk op de connectie met de textielindustrie; door de creatie van een parachute. De parachute werd gemaakt door de vader en broer van de kunstenaar en als pakket naar haar opgestuurd. De parachute blijft tijdens het Housewarming programma in de Appel.
TRANS(IN) MOAN(IN), 2023
Performance door choreograaf Raoni/Muzho Saleh in samenwerking met componist Abel Kroon
Hoe leren we om intiem met elkaar te worden door ons gezamenlijk te laten horen, ongeacht het verschil van onze beschikkingen? Deze performance dient als een manier om gemaakt en ‘ongemaakt’ te worden door het geluid van de transmoan, een eigenzinnig geluid dat de rauwe emotie van de ‘analoge’ kreun combineert met de stuwende kracht van een technobeat. “Waywardness” (eigenzinnigheid) is een term die door Saidiya Hartman werd gemunt, gebruikt in context van de “waywardness als de sociale poësis die de onteigenden in stand houdt”. Door het uiten van de transmoan oefent de kijker en deelnemer het ‘overlopen in elkaar’ en het ‘lekken uit de scheuren van veronderstelde, solide subjectiviteit. Met een wild gekreun voegt men het verhaal van de dwalende paden in. De transmoan kan gebruikt worden als een artistiek kader waarin je met elkaars geesten praat en kan het onmogelijke verkennen met onze klinkende relationaliteit.
Francisca Khamis Giacoman (Chili, 1988) is een kunstenaar gevestigd in Amsterdam. In performances en installaties haalt ze herinneringen op uit migratieverhalen, en ontvouwt ze die op de grens van fictie en materialiteit. Haar video- en geluidswerken maken gebruik van familiearchieven om te focussen op de stolling van tussenliggende identiteiten. Khamis Giacoman heeft haar werk op verschillende plekken tentoongesteld, waaronder Biblioteka in Londen, ExtraCiy in Antwerpen, Rozenstraat in Amsterdam, Nieuwe Instituut in Rotterdam, Kunstverein in Amsterdam, PuntWG in Amsterdam, Stroom in Den Haag en Gold+Beton, Keulen. Onlangs was ze artist in residence bij BAU in Amsterdam.
Raoni/Muzho Saleh (1991 AFG/NL) is een kunstenaar met een bachelor in Literaire en Culturele Analyse (UvA) en een bachelor in Choreografie (SNDO). Zijn werk is beïnvloed door fugitivity, een revolutionaire beweging die zijn artistieke visie vormgeeft. Door het genderspectrum heen dansend, heeft Raoni een unieke bewegingspraktijk ontwikkeld die de nadruk legt op het "anders" worden en het choreograferen van een continue staat van onvolledigheid. Door het gebruik van materialen zoals stoffen, textiel, deeg, stem en tekst, nodigt Raoni een serieus soort spel uit in de ruimte waar zowel toeschouwers als performers kunnen opgaan in buitenaardse verhalen. Zijn intieme relatie met de materialiteit van de artistieke praktijk zorgt voor een voortdurende onderhandeling over een eigenzinnig worden.
