Series 06: Mika Hayashi Ebbesen

Dit nummer van The Remote Archivist, dat onregelmatig verschijnt, is gemaakt door Mika Hayashi Ebbesen. Mika, die ook sonische producties maakt onder het pseudoniem Mikatsiu, is een queer Noors-Japanse kunstenaar die zich bezighoudt met performen, componeren, schrijven, editen en sensing. Hen maakte voor het eerst kennis met het archief tijdens de tentoonstelling Catching Up in the Archive in 2022. Hun werk als redacteur in gedrukte publicaties en hun betrokkenheid bij het historiografische proces van kennisproductie bracht hen ertoe dit jaar terug te keren om zich verder te verdiepen in de materiële sporen van de rol van de Appel in het geven van een platform aan performance als artistiek genre.

Mika's taalkundige oog viel op de mappen met correspondentie tussen de medewerkers van de Appel en Jana Haimsohn, een geluids- en bewegingskunstenares uit New York, die twee keer optrad op uitnodiging van de Appel. In 1976 voerde ze Ausdruckstanz uit in pakhuis Brouwersgracht, de eerste locatie van de Appel, en in 1979 trad ze op in het kader van het Holland Festival met musicus Harry de Wit in Groningen.

In inleidende documenten die de Appel in 1979 samenstelde, wordt Jana geciteerd: 'Wat mij op dit moment interesseert zijn optredens die bestaan uit solowerk: beweging/dans/gesture ... en geluid/vocale klank/zang/ritmische klanken, gebruikmakend van voetstampen, vingerklikken, percussieve instrumenten, begeleidend of spelend met vocale klank of zang en gecombineerd bewegings-/geluidswerk.' De nieuwe muziek die Jana ten gehore bracht, die door het publiek nog steeds als hedendaags zal worden ervaren, riep een ontoereikend vocabulaire op bij de pers, die vaak haar toevlucht nam tot etnografische vergelijkingen en verwijzingen naar exotische omschrijvingen zoals 'voodoo'. Het woordbeeld kan uit de pas lopen in het archief en niet zo elegant vervagen als het papier waarop het zich bevindt. Wat er op het eerste gezicht uitziet als een prachtig artefact kan woorden bevatten die niet meer gebruikt worden - niet meer gebruikt kunnen of mogen worden. De tijd gaat door de woorden heen, ze verdwijnen en verschijnen weer met veranderingen van betekenis en die niet-feministische omschrijvingen die de oogballen doen krassen: hoe proef je een woord, hoe zing je de witregels, of beter nog, schreeuw je met een paar doorhalingen, zoek je de maat van de terugkerende leestekens die de dans, de extase, de betovering vormen. Mika onderzocht het materiaal in het archief van beide evenementen, hercomponeerde het script uit 1976 en nam de ruimtelijke indeling van het gebouw over zoals die tot uitdrukking kwam tijdens de uitvoering van Ausdruckstanz. In resonantie met de weinige foto's van Jana Haimsohns historische performance creëert Mika haar eigen partituur. Samen met slechts een verbeelding van hoe Jana's performance geklonken zou kunnen hebben, verplaatsen de frequenties van het archief zich naar Mika's nu. Een leesbare, beweeglijke en schreeuwbare score.

Maker: Mika Hayashi Ebbesen
Archiefmateriaal: Jana Haimsohn
Archivaris: Nell Donkers
Ontwerper: Bardhi Haliti
Drukker: Drukkerij Raddraaier
SSP Uitgeverij: de Appel