Crap Shoot
de Appel, Nieuwe Spiegelstraat 10, Amsterdam
Crap Shoot is een metafoor die voornamelijk in Amerika wordt gebruikt om een goksituatie te beschrijven. 'Craps' is een casinospel met twee dobbelstenen, 'to shoot craps' is letterlijk het werpen van de dobbelstenen. De curatoren van Crap Shoot - de deelnemers aan het Curatorial Training Programme van 1995/'96: Annie Fletcher (1971, Dublin), Nina Folkersma (1969, Amsterdam), Clive Kellner (1968, Johannesburg), Kay C. Pallister (1968, Londen/New York) en Adam Szymczyk (1970, Warschaw) - besloten deze titel te gebruiken daar deze naar hun mening het proces van het maken van de tentoonstelling beschreef. Zoals bij een gokspel had de tentoonstelling een beperkt aantal mogelijke uitkomsten. De ruimte, de tijd en de curatoren golden als gegeven. Variabel waren echter de kunstenaars en hun werk. Deze hadden de reputatie had onvoorspelbaar te zijn. Jes Brinch & Henrik Plenge Jakobsen, Maurizio Cattelan, Jeroen Eisinga, Kendell Geers en Stefan Halter & Franz Gratwohl kennende, was het onmogelijk te voorspellen wat zij voor Crap Shoot zouden maken. Reeds gemaakt werk werd niet toegestaan. Na de expositieruimte van De Appel te hebben gezien, overlegden de kunstenaars hun globale ideeën aan de curatoren. De tentoonstelling bleef echter 'in de lucht hangen' totdat de 'dobbelstenen landden' op 12 april. De tentoongestelde werken bleken zich niet op grote revolutionaire gebaren te richten, maar eerder op kleine radicale acties met als doel de bestaande noties van de werkelijkheid op zijn kop te zetten. Voor zover de werken van de kunstenaars te vergelijken waren, sprak uit al hun projecten een fijn gevoel voor humor, ironie ten opzichte van de overweldigende context van de kunstwereld en een anti-PC houding. Ze riepen de vraag op in hoeverre het nog mogelijk is voor kunstenaars om subversief te zijn. Aan de ene kant bestond de intentie om de bestaande orde onderuit te halen. Tegelijkertijd waren de tentoonstellingsmakers zich bewust van de vraag of de subversieve acties in Crap Shoot onmiddellijk door de kunstwereld werden geneutraliseerd. Bij de tentoonstelling verschenen twee edities van the Crap Shooter, een gratis Engelstalig krantje dat in een oplage van 10.000 exemplaren per editie werd verspreid. The Crap Shooter bevatte bijdragen van onder anderen Otto Berchem, Stuart Morgan, David Shrigley, Eric Troncy, Dominique Eigenmann, Konrad Bitterli, Adriana Vergeer, Dick Tuinder, Willem Velthoven, Kim Levin, Anand Zenz, alle deelnemende kunstenaars en de makers van de tentoonstelling. Beide edities zijn niet langer verkrijgbaar.