Jürgen Klauke / Ulay "Keine Möglichkeit 2 Platzwunden"

11, 12 en 14 september: performance "Keine Möglichkeit 2 Platzwunden".

Voor één van de wanden in de tentoonstellingsruimte is een projectiescherm van 3.5 bij 2.5 meter geplaatst. Hier tegenover zijn op een tafel twee 16-mm filmprojectoren geïnstalleerd. Onder de projectoren staan twee spiegels die naar het projectiescherm zijn gericht. Aan weerszijden van het scherm zijn twee stoelen opgesteld, waarop kledingstukken en maskers liggen. De maskers zijn afgietsels van de gezichten van Ulay en Klauke. Achter het projectiescherm ligt een 9-mm revolver, die geladen is met een kogel.

Bij de ingang van de ruimte worden transparante, naar het gezicht van Ulay en Klauke gevormde maskers aan de bezoekers uitgedeeld. De bezoekers betreden de ruimte met één van de maskers voor hun gezicht. Ulay en Klauke verschijnen, geheel in het wit gecamoufleerd van achter het projectiescherm. Ze gaan ieder aan één kant van het scherm staan. Hierop worden naast elkaar steeds twee Polaroid beelden geprojecteerd, negentig in totaal. Het zijn beelden van situaties, omgevingen, Keulen, Amsterdam en Ulay/Klauke die elkaar imiteren.

Wanneer de projectie stopt gaat Ulay op de plaats van Klauke staan, terwijl deze plaatsneemt voor het scherm. Vier maal wordt één minuut lang het gezicht van Ulay of Klauke geprojecteerd op Klaukes gezicht, dat wordt bedekt met steeds een ander masker dat Ulay hem vanaf de stoel aanreikt. Daarna wordt vier maal één minuut lang een levensgroot filmbeeld op Klauke geprojecteerd. De beelden tonen Ulay of Klauke in kenmerkende outfits. De projectie stopt.

Beide lopen naar de andere zijde van het scherm, Klauke stelt zich op aan de zijkant, Ulay ervoor. Wederom worden de Polaroids en levensgrote beelden geprojecteerd, ditmaal op Ulay. De projectie stopt.

Klauke loopt terug naar zijn plaats aan de andere kant van het scherm. Allebei aan één kant van het scherm gaan ze tegenover elkaar staan. Vier spots gaan aan. Ulay en Klauke wisselen van plaats, nemen de kledingstukken van elkaars stoel op en leggen deze op hun eigen stoel. Ze gaan weer tegenover elkaar staan. Ulay pakt de revolver van achter het scherm, plaatst deze tegen zijn gemaskerde hoofd en haalt de trekker over - er gebeurt niets.

Ulay en Klauke wisselen de revolver vijf maal uit. Bij de zesde maal schiet Klauke op Ulay (met een losse flodder). Beiden blijven dertig seconden onbewogen staan. Ulay doet zijn bovenste witte masker af. Een bebloed masker komt tevoorschijn. Klauke valt neer. Het licht gaat uit. Beiden verlaten de ruimte onopvallend via een raam.

Het publiek begeeft zich naar de voorruimte. Daar zitten Ulay en Klauke in hun gewone kleding pratend tegenover elkaar, klaar om de bezoekers te ontvangen. (Frank Uwe Laysiepen, Amsterdam 2000)

11 september - 9 oktober: tentoonstelling

In de voorruimte werden erotische tekeningen van Klauke en de Renais sense-serie (1970-'73) van Ulay geëxposeerd. Renais sense omvatte acht metalen platen met daarop in lege Polaroidhulzen ingelijste Polaroidfoto's (het aantal varieerde per plaat) en een korte handgeschreven tekst aan de onderzijde. De foto's toonden (delen) van Ulay's lichaam, al dan niet beschreven met tekst.