Nina Yuen

Magie en natuur, haar vader en tienerstudenten, de schilder Joe Andoe en de feministische schrijfster Simone de Beauvoir spelen een rol in het recente werk van Nina Yuen (USA, 1981). In de tentoonstelling presenteert ze een ensemble van nieuwe video werken, sculpturen en foto’s. Aan de hand van alledaagse huiselijke rituelen, (onechte) persoonlijke herinneringen vermengd met historische feiten en weetjes creëert Yuen een alternatieve (droom)wereld.

Dit voorjaar neemt directeur Ann Demeester afscheid van de Appel arts centre met de twee door haar samengestelde tentoonstellingen Asco No Movies en Nina Yuen, waarin performance op verschillende manieren centraal staat.

Op de begane grond laten foto’s en video’s de guerrilla-performances zien van het in de jaren zeventig actieve Mexicaans-Amerikaans kunstenaarscollectief Asco. Een verdieping hoger presenteert Nina Yuen (USA, 1981) een reeks nieuwe performatieve werken waarin autobiografie en (wereld)geschiedenis elkaar ‘besmetten’. De videoproducties Hermione, Lea en Raymond beleven hun internationale primeur in de Appel arts centre en voor het eerst laat Yuen ook gerelateerde tekeningen en foto’s zien.

Nina Yuen creëert in haar video’s op bedachtzame wijze een intieme wereld waarin het ultrapersoonlijke en algemeen menselijke samenkomen. Yuen rijgt dagboekachtige overwegingen, jeugdherinneringen, referenties aan vergeten figuren uit de (kunst)geschiedenis en filosofische bespiegelingen over grote thema’s als dood, liefde, schoonheid en creativiteit aan elkaar tot films waarin de grens tussen fictie en realiteit flinterdun is. Ze put uit een scala aan bronnen: magie en natuur, gebeurtenissen uit het leven van haar vader en moeder, schilder Joe Andoe, de feministische schrijfster Simone de Beauvoir of de lotgevallen van tienerstudenten aan wie ze lesgeeft. Het resultaat zijn video’s die dromerig, hypnotisch en soms betoverend zijn.

http://ninayuen.com

Met dank aan: Lombard Fried Gallery en Galerie Juliètte Jongma