Erik Smith "The Ghost of James Lee Byars Calling"

Het Schaduwkabinet - deel I:

Curator Laura Schleussner (DE) presenteert een project van de in Berlijn woonachtige Amerikaanse kunstenaar Erik Smith (Boston, 1967).

In deze installatie verenigt Smith het werk van de internationaal vermaarde performance - en conceptueel kunstenaar James Lee Byars (1932-1997) met het underground koninkrijk van Black Metal muziek. Byars' dramatische flair en zijn onvoorwaardelijke streven naar 'het essentiële' in vorm en concept, worden gekoppeld aan de donkere theatraliteit van Black Metal en de verheerlijking van heidense mythen, satanisme, geweld en vernietiging die deze muziekstroming kenmerkt. Het project valt samen met een recente ontdekking in het archief van de Appel: een groot aantal 'officiële' brieven en persoonlijke notities die James Lee Byars in de jaren zeventig richtte aan Wies Smals, de oprichtster van de Appel.
*****
De titel, The Ghost of James Lee Byars Calling, is ontleend aan een tentoonstelling van Byars in Los Angeles (1969). Byars was geobsedeerd door zijn eigen sterven, hetgeen doorschemert in de minimale en efemere kwaliteit van zijn performances en installaties. Smith heeft de Zweedse Black Metal band Blodsrit gevraagd de titel van een geluidskunstwerk van Byars, Perfect is My Death Word, ten gehore te brengen tijdens een concert in Berlijn. Een opname daarvan is onderdeel van de installatie. Het werk is naast een hommage aan Byars, vooral een referentie aan algemene culturele obsessies met zwartgalligheid en de dood. Byars fascinatie met zijn eigen dood was echter altijd een filosofische interesse, de kenmerkende leegte en transcendentie in zijn werk bleven verre van wezenlijke noties omtrent spirituele verlossing. Black Metal verwerpt met zijn verheerlijking van het satanisme verlossing in het geheel. Waar Byars het heeft over 'Perfect is My Death Word', klinkt in Black Metal de roep om Total Death.

Opening vrijdag 16 februari, 18:00
Met een performance van Sammath (www.sammath.nl) 'Furious Black Metal'


Het Schaduwkabinet - deel II:

'Route A1'

Curator Petra Heck (1975, NL) presenteert een afficheproject waar op speelse wijze wordt ingegaan op de polariteit tussen uniciteit en reproduceerbaarheid. Tien kunstenaars zijn gevraagd om op A1-formaat een poster te ontwerpen. De reproducties zijn in de Appel aangeplakt en liggen in stapels op de grond om gratis mee te nemen. Hiernaast is elk ontworpen affiche een week lang in en om het huisje de Inkijk van SKOR te zien. Verder worden de posters gedurende vier weken in posterframes over de stad verspreid.

Route A1 is een guerrilla-actie, waarbij de vorm van de massamedia, het affiche, ingezet wordt om de stad als alternatieve kunstruimte op te eisen. De boodschap van de Route A1-affiches verschilt met die van commerciële uitingen: de kunstposters prijzen niets aan en willen niets meedelen. Omdat iedereen gewend is aan voortdurende aanprijzingen, schreeuwende teksten en overvolle beelden, kunnen juist de drievoudig gedrukte Elle-covers van Willem Oorebeek, de extreme esthetiek van Pae White, of de tekstgeoriënteerde werken van Kai Bernau de aandacht trekken.

Route A1 is geen thematische tentoonstelling. Het is een idee dat uitmondt in een vorm en de consequente presentatie daarvan. Geen uniek kunstwerk waar één enkel exemplaar of beperkte oplage van bestaat, maar een oneindig reproduceerbare poster. De geselecteerde kunstenaars hebben allen een specifieke reden voor het werken met affiches. Ze ontwierpen voor Route A1 vanuit verschillende disciplines op diverse inhoudelijke en formele gronden een autonoom affiche.

Met kunstenaars: Kai Bernau (NL), Olivier Foulon (BE), Kristof van Gestel (BE), Jakob Kolding (DK), Ken Lum (CAN), Olaf Nicolai (DE), Willem Oorebeek (BE), Lidwien van de Ven (NL) en Pae White (USA).