Dragan Ilic "Twee acties en video Electronic Pencils XII"

‘Dragan Ilic heeft tien jaar lang met tekenen geëxperimenteerd. Hij gelooft in obsessies die het resultaat zijn van een voortdurend voor verandering openstaande perceptuele alertheid. Het is echter van essentieel belang hoe en waarvoor deze obsessie gebruikt wordt. Via zijn geobsedeerd zijn met 'de lijn' kwam Ilic op een nieuw spoor; de enkele lijn was niet meer genoeg en hij nam tussen 1973-1974 intuïtief een handvol potloden en begon hij met het maken van gebarentekeningen. Gedurende dezelfde periode vond hij tevens het '0.1.' systeem uit: een aantal potloden - parallel gerangschikt en vastgeklemd - waarmee hij tekende; door deze methode ontdekte hij het belang van 'menigvuldigheid'. Zijn kunstaktiviteit veranderde: via het tekenen kwam hij terecht bij het beeldhouwen, schilderen, bij video, film en geluid. Potloden bleven echter het basis materiaal; hun funktie breidde zich uit van gereedschap tot materiaal en vice-versa. In sommige werken hebben zij symbolische betekenis (politiek, erotisch). In zijn Electronic Pencils performances probeert Ilic elementen van verschillende kunstdisciplines te integreren en op deze manier het 'totale ervaren' te creëren. Zijn emoties bewegen zich tussen onbevangen nieuwsgierigheid en heftige impulsen; deze zijn er op uit de obstakels omver te werpen die ons beletten in de verwezenlijking van optimale toekomstmogelijkheden. Volgens Ilic liggen deze obstakels binnen de politieke kontekst. Het afbreken van de barrières binnen een performance gaat verder dan alleen 'profetie'; de 'evolutie' wordt daardoor onontkoombaar 'geleid' tot het bereiken van een meer vreugdevolle toekomst. Ilic's rol is die van een sjamaan in een gebeurtenis waarin geen ruimte is voor 'future shock' . De struktuur van Ilic's performances groeit uit zijn 'bevindingen' opgedaan in eerdere akties. Een 'bevinding' ontstaat door te reageren op intuïtie, opdat zo 'betekenis' wordt blootgelegd. De performance is een kader waarbinnen 'openbaring' kan plaatsvinden. Volgens Ilic zal de mensheid haar optimale ontplooiing bereiken door intuïtie aan te wenden; hij noemt dit het 'ontwakende bewust zijn, en is van mening dat zijn persoonlijke ontplooiing onafscheidelijk verbonden is met sociaal-politieke implicaties die in het morele gedrag van de maatschappij opgenomen moeten worden. Zijn laatste performances zijn zeer tegen politiek gericht. Deze ontwikkeling werd beïnvloed door zijn getuige zijn van het ten val brengen van de democratisch gekozen Whitlam regering in Australië op 11 november 1975. Door deze gebeurtenis ontdekte Ilic dat politici informatie verzamelen en beslissingen nemen op een manier die hen overbodig maakt. Hun taken kunnen uitgevoerd worden door kunstmatige intelligentie systemen.’ (Uitnodiging De Appel, april 1980, gedeeltelijk overgenomen uit Terry Reid's artikel van 29 januari 1979.)