Asta Gröting "Asta Gröting"

'Op het eerste gezicht maken de veelsoortige sculpturen en films van Asta Gröting een bizarre en eclectische indruk. Hoewel distant en koel gepresenteerd als statements over volumes in de ruimte, refereren zij aan zoveel verschillende onderwerpen dat het vinden van een onderliggende thematiek ondoenlijk lijkt. Zo werkte zij met 'baumkuchen', Braziliaanse noten, transportbanden, glas, rubber en kant en klare leren jassen om vorm te geven aan zowel abstracte als zeer concrete beelden. Toch gaat achter de thema's van schelpen via flessen, vazen, ingewanden van dieren tot aan de serie Lederjacken, een onderzoek schuil naar vormgevende principes dat een inhoudelijke coherentie heeft en dat bovendien in een lange beeldhouwkunstige traditie staat. Het is de belangstelling voor de handen van de beeldhouwer, voor de mal, voor de oorsprong en voor de verandering van de vorm. Gröting zoekt het veelal in niet-statische principes. Na zich enige jaren te hebben beziggehouden met transportbanden, wat aanvankelijk in zichzelf besloten, enigszins formele sculpturen opleverde, legde zij rond 1990 verbanden met transportsystemen binnen het menselijk lichaam en ontstonden de glazen ingewanden van een haai en van een herbivoor, soms vergroot tot beelden van meer dan 3 meter lengte. In rubber en silicone maakte zij behalve menselijke ingewanden ook een vijf meter lange slokdarm die als een reusachtige roze rubber tunnel in de ruimte hangt. Andere 'innerlijke organen' als het evenwichtsorgaan (Orientierungsapparat) worden tot zelfstandige sculpturen, die een eigen schoonheid hebben ook voor wie geen idee van de fysieke herkomst heeft. Al deze beelden zijn, eenmaal gerealiseerd, echter statisch van karakter en tonen hun veranderlijkheid pas door het wisselend daglicht en de zich verplaatsende blik van de kijker. In haar recente choreografie voor schaatsers, die op grootbeeldvideo vertoond werd, is een aan het werk van Eadweard Muybridge verwante interesse bespeurbaar voor beweging en snelheid als bronnen voor alle verandering van vorm. Wat de filmische beelden direkt aan de scupturen verbindt, is haar primaire belangstelling voor artistieke principes die de voorwaarden voor sculptuur zijn: statisch versus dynamisch, de begrippen balans en evenwicht en het spel met de zwaartekracht. Hier verwijst het Orientierungsapparat naar de verschillende typen schaatsers. De immobiele zwarte beer, die als een log en gesloten volume niets anders doet dan zijn emmer honing leeg likken, het aan een Gilbert en George-performance herinnerende duo dat steeds opstart om weer plat op het ijs te vallen, de vloeiende beweging van de in een lange jurk en lange roze rubber handschoenen geklede schaatster en de centrifugale kracht van de pirouettes draaiende virtuoze, het zijn voor Gröting even zovele sculpturen in beweging, die aan lijken te geven dat, als de toeschouwer niet om de sculptuur heen draait, de sculptuur zichzelf wel in beweging zet.' (Uitnodiging De Appel) Catalogus: Asta Gröting, Amsterdam 1995. Tekst: Saskia Bos, Sjoukje van der Meulen. Nederlands & Engels. Biografie. 32 pagina's: 17 kleur, 18.5 x 26.5 cm. Softcover. Ontwerp: Irma Boom. ISBN 90 73501 27 X. UITVERKOCHT