Uniforms, Sugarcanes, Debris
Enclosures of Violence
Enclosing, Pilgrimage, Drowning

Als onderdeel van de huidige solotentoonstelling van Inas Halabi bij de Appel, After the Last Sky, presenteert Sarmad Platform een programma van drie filmvertoningen gevolgd door een discussie. Het programma is een reactie op Inas Halabi's werk en maakt gebruik van Sarmad's lopende onderzoek naar beeld, macht en verzet.

De drie films die worden vertoond zijn Dream of Silk (2003), Ziyarat (زیارت, The Pilgrimage) (2020) en Drowned in Neretva River (2020). Ze zijn gemaakt op twee verschillende geografische locaties, namelijk Iran en Bosnië, en onderzoeken het traumatische geweld van onderdrukking dat is ingebed in lichamen, ruimtes en landschappen. De films gebruiken verschillende technieken, van documentaire tot archiefstudies, mapping en storytelling, en maken verschillende vormen van geweld voelbaar.

De collectieve discussie met het publiek zal gaan over hoe het landschap kan worden gezien als een uitdrukking van gewelddadige systemen van controle en de rol van beeld- en filmmaken in het verbeelden van dat geweld.

Sarmad is een onafhankelijk, non-profit interdisciplinair platform voor onderzoek, publicatie, collectief denken en onderwijs op het gebied van kunst, architectuur en design. Gevestigd in Rotterdam, Nederland, is Sarmad in ontwikkeling sinds de oprichting in 2012. Het begon als een tijdschrift voor experimentele fotografie en ontwikkelde zich tot een platform dat werkt in verschillende disciplines, van fotografie, beeldende kunst en architectuur tot schrijven, performancekunst en film.

Een kaartje voor deze avond kost 5 euro, en kan hier worden aangeschaft.

Dream of Silk, door Nahid Rezaei, 2003 (52 min)
20 jaar na haar afstuderen gaat Nahid, een Iraanse filmmaakster, terug naar haar middelbare school en vraagt de leerlingen hoe ze zichzelf zien over 20 jaar. Geschoten binnen de muren van de meisjesschool onderzoekt de film het sociale, politieke en culturele landschap van het land via de mentale landschappen van de tienermeisjes in hun gesprekken. Vandaag de dag zijn die 20 denkbeeldige jaren verstreken en ontvouwt zich een feministische revolutie.

Ziyarat (زیارت, De Pelgrimstocht), door Samaneh Moafi, 2020 (10 min)
De film is een "pelgrimstocht" naar de rivieren Dez en Karkheh in de provincie Khuzestan (zuidwest Iran). De film is een performatieve hervertelling van een verhaal van schrijver en antropoloog Jalal al-e Ahmad waarin persoonlijke, media- en archiefdocumentatie worden verweeft. De film maakt gebruik van installaties, objecten, beelden en beweging om licht te werpen op de instandhouding van de suikerrietindustrie en de relatie daarvan met de ecologie van de regio in een omstreden politieke geografie.

Drowned in Neretva River, door Armina Pilav, Damir Ugljen en Matija Kralj, 2020 (24 min)
De gewelddadige transformatie van Mostar en Neretva begon tijdens de oorlog in Bosnië (1992-1996). Historisch gezien is de stad ontwikkeld langs de rivier, verbonden met negen bruggen die belangrijke sociale ruimtes waren. Als gevolg van de oorlog zijn de Neretva en haar organische systeem veranderd, niet alleen wat betreft het milieu, maar ook wat betreft haar ruimtelijke en sociale rol. In de oorlogstijd begon het ecosysteem van de rivier anorganische materialen, stukken ontplofte bommen, resten van tijdelijke bruggen en ander puin af te zetten. In het onderzoek naar niet-oorlogsruimten "denken de auteurs met" Neretva en geven ze via verhalen over architectuur, natuur, cartografie en onderwaterarcheologie haar traumatische hybride toestand weer.