“Allereerst hoort het lied iets in jou, en je hebt jezelf laten horen wat het in jou hoort. Nog voorafgaand aan de naam, nog voor de geografie, vooruitlopend op de geschiedenis, als voordat je nog maar iets van die dingen weet. Als je dat volgt, als je jezelf daarmee laat gaan, is het niet te zeggen waar je terecht gaat komen. Als je de muziek volgt en jaren later merkt dat je ergens zit en denkt: “Hoe ben ik hier terecht gekomen?” Dan is dat omdat je het volgde, omdat je de muziek volgde die iets in jou hoorde waar je zelf nog niet van wist. Maar je volgde het. Je liet jezelf toe het te volgen. En wanneer dat gebeurt, wanneer de muziek iets in jou hoort dat meer is dan wat je over jezelf weet, meer dan wat je met taal onder woorden kunt brengen, als je die nog onbekende taal kunt volgen, dan begin je te begrijpen dat jij zelf een Afrosonic mapping bent. Je bent zelf ook een routebeschrijving van een rondreizende ervaring. Met andere woorden, een lied is inherent diasporisch. En dat ben je zelf ook, maar dat weet je nog niet. Terwijl je op de dansvloer in New York staat, of op de dansvloer in Douala, weet je dat niet per se. Je denkt dat je het weet, maar het lied weet meer dan jij.”

Kodwo Eshun in gesprek met Bonaventure Soh Bejeng Ndikung en Amal Alhaag voor talking heads #1, deel van sonsbeek20→24’s online programmering

Dit jaar denkt de Appel na over het gegeven van ‘thuiskomen’ — zowel in poëtische als pragmatische zin. We zijn op zoek naar een nieuw adres vanaf 2022, aangezien onze thuisbasis, het iconische schoolgebouw aan de Schipluidenlaan 12 in Amsterdam Nieuw-West (nu Broedplaats Lely), wordt herontwikkeld. Daarnaast passen we ons aan naar een nieuwe realiteit, als gevolg van de Covid-19 pandemie: ons werk gebeurt grotendeels vanuit thuis en bereikt ook onze gemeenschap in die van hun. Maar verregaander dan die praktische veranderingen, is dat we werken met een groeiend bewustzijn van de poëzie van het thuis. Er is een verlangen om kunst en geschiedenis voorbij vervreemdingseffecten te brengen — en naar een gevoel van vreugde en verbondenheid met de wereld en elkaar, hoe ver of dicht we ons ook van thuis en familie bevinden. Ook is er een behoefte om te rouwen en te herinneren, om plaats te maken in dit leven voor diegenen die niet langer bij ons zijn.

Het is voor de Appel een eer om de programmering van dit jaar in te luiden met de verwelkoming van teamleden van sonsbeek20→24, de 12e editie van de quadrenniale voor kunst in de openbare ruimte, die aankomende lente in Arnhem opent. Samen hebben artistiek directeur Dr. Bonaventure Soh Bejeng Ndikung en co-curatoren Amal Alhaag, Zippora Elders, Krista Jantowski en Aude Christel Mgba een programma uitgedacht dat het idee van thuis ontleedt en compliceert. Dit alles onder de overkoepelende titel Home Is Where The Music Is.

1 maart 2021, LEAD-OFF TRACK

“I want to go home…” or How a Nation Killed an Upright Citizen or How to Drown in an Ocean of Grief

8-10 maart 2021, SEMINARS beginnen om 3pm (UTC+1)

Home Is Where The Music Is

Over sonsbeek20→24, Force Times Distance: On Labour and its Sonic Ecologies

sonsbeek20→24 is opgebouwd rond het idee van een collaboratieve curatoriale praktijk waarin verschillende curatoriële praktijken met elkaar in gesprek gaan. Dit wordt gecombineerd met de toewijding tot een vijfjarig engagement binnen de doorgaans vluchtige biënnalestructuur. Het opbouwen, onderhouden en ondersteunen van relaties met kunstenaars, partners en de thuisbasis van sonsbeek, Arnhem, vormt de basis voor deze manier van doorlopende samenwerking.