This may or may not be a true story or a lesson in resistance

Binnen de Appel is het een traditie dat de zes deelnemers van het Curatorial Programme een laatste samenwerkingsproject voor het publiek organiseren, waarin hun verschillende benaderingen en perspectieven tot het cureren worden weerspiegeld. Dit dient ook als een culminatie voor hun intensieve onderzoeksreizen, betrokkenheid bij het kritische discours en onderdompeling in de Nederlandse cultuur. Er was een plan voor een zomertentoonstelling en bijbehorende publieksprogramma, maar omdat de wereld in een omwenteling verkeert, hebben we besloten dit werk voort te zetten in de vorm van een publicatie die in het najaar van 2020 gepresenteerd wordt. Dit is een ingrijpende gelegenheid om de huidige structuur van instellingen en onderwijssystemen te heroverwegen, evenals eventuele alternatieve oplossingen te zoeken en te vertrouwen.

This may or may not be a true story or a lesson in resistance wil de rol van het onderwijs ontwarren van uitputtende economische schema’s, en daarbij kunstenaars eren die alternatieve mogelijkheden creëren binnen de ruis van onze sociaal-politieke realiteit. Ooit een tentoonstelling - nu een publicatie in wording - die de titel ontleent aan het fotowerk van Allan Sekula, School Is a Factory, gemaakt tussen 1978 en 1980 toen hij als docent werkte aan Orange Coast College, een community college in Costa Mesa, Californië. Door middel van documentaire fotografie en tekst, werpt dit werk licht op de fabrieksmatige benadering van het onderwijs en de rol die het speelt bij het structureren van de samenleving op basis van het hebben, of het niet hebben, van specialistische kennis en expertise. Het werk documenteert ook manieren waarop verzet en solidariteit zelfs in de meest sombere tijden kunnen plaatsvinden.

We zijn zes personen met zeer verschillende achtergronden, afkomstig uit Colombia, Griekenland, Ierland, de Filippijnen, Puerto Rico en Turkije en, vergelijkbaar met de mensen in het fotowerk van Sekula, leren we binnen een institutioneel kader, maar onder radicaal andere omstandigheden. Conceptueel gezien maakt ons project een knipoog naar het gebouw de Appel: een voormalige middelbare school die werd geopend tijdens de studentenopstanden in eind jaren zestig. In tegenstelling tot een fabrieksmatige benadering, die nog steeds de basis vormt voor het conventionele onderwijs en in grote delen van de academische wereld, creëert de Appel een cultuur van samenwerking, onderzoek en delen op een manier die tegen de stroom in gaat en zowel generatief en uitdagend is voor degenen die er deel van uitmaken. Wij leren door middel van samenwerking, onderzoek en het delen van informatie op een manier die onconventioneel is, maar ook uitdagend is voor degenen die er aan deelnemen. Het verhaal dat we vertellen omvat ook een waarschuwing: het aanroepen van Sekula's werk kadert onze positie als culturele werkers in een breder economisch systeem dat sinds 1980 niet is verbeterd, maar dat zelfs te maken heeft gehad met een versnelling van de sociaal-economische ongelijkheid. Dit narratief openbaart hoe moeilijk het is om een werkelijk democratische toekomst voor te stellen die de beperkingen van een kapitalistisch systeem van zich heeft weten af te schudden. We zetten dit werk voort, vertrouwend op de kracht van een collaboratieve stem die is doordrongen met het potentieel van een utopische esthetiek.

Naarmate het project vordert, worden kunstenaars en deelnemers aan de publicatie aangekondigd.

Danai, Iris, Juan, Naz, Sharmyn en Thomas
2019-2020 Deelnemers Curatorial Programme

Updates

29 april 2020
een kennismaking met nibia pastrana santiago

06 mei 2020
een kennismaking met Dilek Winchester

12 mei 2020
een kennismaking met Jason Dodge

20 mei 2020
een kennismaking met Simon Browne

3 juni 2020
een kennismaking met Danilo Correale